Πρόκειται για ένα έργο που θέλαμε να αντιμετωπίσουμε πέρα από τα στενά όρια της αθηναϊκής πολυκατοικίας σε ένα πλαίσιο τουριστικού ή φοιτητικού “κοινόβιου” στο οποίο θα κυριαρχούσαν οι ανοιχτοί και ελεύθεροι χώροι παρά το κλειστό κέλυφος.
Η ανάγκη για θέσεις στάθμευσης δημιουργεί έναν υπόστεγο χώρο στην όψη του κτιρίου και την εκτόνωση του διαμερίσματος του ισογείου σε μια εσωτερική αυλή στην πίσω πλευρά.
Η ανοιχτή στεγασμένη ευθεία σκάλα πρόσβασης στον όροφο καταλήγει σε μια μεγάλη αυλή στον όροφο από την οποία γίνεται και η πρόσβαση στα δυο διαμερίσματα (μεζονετες), τα οποια επιλύονται με την ελάχιστη κάτοψη των 25 τ.μ.
Η διάσπαση του όγκου επιτρέπει στα διαμερίσματα να παίρνουν φως και αερισμό απο περισσότερες πλευρές και να δημιουργηθεί η αίσθηση της αυλής ακόμα και στον όροφο.
